Sześćdziesiąt lat temu ojciec Theo Palmans (1921-2005), ówczesny przełożony prowincjalny belgijskich salwatorianów, odwiedził swoich młodych współbraci-misjonarzy w Caracas w Wenezueli. Będąc pod głębokim wrażeniem ogromnego ubóstwa w slumsach Caracas, po powrocie do Belgii postanowił podjąć natychmiastowe działania na rzecz zwalczania ubóstwa w wielu tamtejszych dzielnicach.
Rozmawiał o tym ze swoim współbratem o. Fransem (Canisiusem) Driessenem (1912-1981), człowiekiem o ognistym temperamencie i pełnym entuzjazmu dla pracy misyjnej. W 1963 r. obaj ojcowie postanowili założyć Salwatoriańską Akcję Pomocy. Ojciec Driessen został mianowany jej dyrektorem. Dzięki swoim płomiennym kazaniom i licznym listom błagalnym, które wysyłał, udało mu się zbudować szeroką sieć sympatyków i darczyńców.
W ciągu ostatnich sześćdziesięciu lat Salwatoriańska Akcja Pomocy wciąż się rozwijała. Jednak jej cel pozostawał zasadniczo taki sam przez te wszystkie lata: "Wspierać projekty misjonarzy, pracowników pomocy rozwojowej i organizacji pozarządowych w rozwijających się krajach Południa, z korzyścią dla miejscowej ludności". W ten sposób Salwatoriańska Akcja Pomocy chce przyczynić się do strukturalnej poprawy losu i wzmocnienia pozycji społecznej najuboższych. Nawiasem mówiąc, takie jest też znaczenie słowa "Salvator", "Zbawiciel", "Wybawca", "Uzdrowiciel" i "Niosący Pomoc". Stąd Salwatoriańska Akcja Pomocy jest otwarta dla wszystkich. Nikt nie powinien być wykluczony ze względu na pochodzenie, narodowość, język, kulturę, religię, status społeczny czy orientację.
Dzięki wsparciu wielu darczyńców, rodziców adopcyjnych i zbiórce używanej odzieży przez naszą siostrzaną organizację Salwatoriańską Pomoc Rozwojową, Salwatoriańska Akcja Pomocy była w stanie zrealizować tysiące wspaniałych projektów i zapewnić świetlaną przyszłość ponad 3000 adoptowanych dzieci.
Serdeczne i szczere podziękowania wszystkim darczyńcom.
