W nocy z 7 na 8 lutego 2017 roku w slumsach Paroli w Manili wybuchł wielki pożar. Właśnie na tym terenie salwatorianie wraz ze swoją lokalną organizacją pozarządową Puso sa Puso realizują program ALSA BUHAY, stanowiący holistyczne połączenie alternatywnych inicjatyw edukacyjnych. Program ten niesie wsparcie dzieciom i miejscowym rodzinom.
Pożar wybuchł na tym terenie nie po raz pierwszy, a powody takich katastrof nigdy nie są jasne: zawsze może to być wypadek, ponieważ domy są tam budowane z materiałów słabej jakości, także łatwopalnych, a w celu ogrzewania i oświetlenia bardzo popularne jest wykorzystywanie pieców oraz świec. Być może jednak było to działanie celowe. Za cud poczytywać można fakt, że tym razem pożar nie pochłonął ofiar w ludziach, chociaż wybuchł niedaleko składu LPG (propanu-butanu), gdzie następnie doszło do eksplozji. Mimo to jednak według oficjalnych szacunków ponad 8 500 mieszkańców straciło swoje domy i dobytek. Część spośród nich to beneficjenci programów realizowanych przez salwatorianów: domy 38 rodzin, które w przeszłości bądź obecnie uczestniczyły w programie ALSA BUHAY, zostały całkowicie lub częściowo zniszczone, a rodziny te utraciły cały swój dobytek.
Natychmiast zareagowały wszystkie wspólnoty salwatoriańskie, niosąc pomoc pracownikom Puso sa Puso w zbieraniu i rozprowadzaniu najpotrzebniejszych rzeczy: żywności, odzieży, przyborów toaletowych, lekarstw i pościeli. Już tego samego dnia, gdy doszło do tragedii, o sytuacji i najpilniejszych potrzebach poinformowano biuro SOFIA, które natychmiast zwróciło się do irlandzkiej katolickiej organizacji Misean Cara z prośbą o doraźną pomoc finansową. Na szczęście organizacja ta pozytywnie odniosła się do apelu i natychmiast wyłożyła sumę 8.380 €. Wsparcie to, któremu towarzyszą darowizny od lokalnych darczyńców, a także rzeczowa pomoc od wspólnoty salwatoriańskiej w Amadeo, pomaga sfinansować przynajmniej rozpaczliwie potrzebną pierwszą pomoc. Miejscowi salwatorianie oraz personel Puso sa Puso byli głęboko wzruszeni tym hojnym wsparciem, którego wysokość przekroczyła nawet pomoc, jaką zapewniono w roku 2015, kiedy w Paroli zdarzyła się podobna tragedia.
Bezpośrednimi beneficjentami salwatoriańskiego wsparcia stało się 80 rodzin, tj. 320 osób: dzieci i młodzieży oraz ich rodziców (opiekunów), mieszkających w slumsach Paroli, którzy całkowicie bądź częściowo utracili swoje domy. Spośród tych osób czterdzieścioro to dzieci i młodzież uczestnicząca w zajęciach organizowanych przez Puso sa Puso bądź też byli uczestnicy tych zajęć. Lekcje oraz inne zajęcia związane z programem wznowiono wkrótce po pożarze, częściowo w prowizorycznych lokalach i w ośrodku zatrudnienia. Powodem jest fakt, że ruchomy magazyn, w którym normalnie odbywały się lekcje, jest obecnie wykorzystywany jako miejsce, gdzie przechowywane są drobne rzeczy, które rodziny zdołały uratować z pożaru. Pośrednimi beneficjentami są również pozostali mieszkańcy tych slumsów, około 60 000 ludzi, a w szczególności 5 000, które mieszkają w pobliżu terenu dotkniętego tragedią.
Obok doraźnych potrzeb głównym problemem, który trzeba jak najszybciej rozwiązać, jest tymczasowa bezdomność i pozbawienie źródeł utrzymania tych 80 rodzin. (O większej liczbie rodzin nie sposób mówić ze względu na ograniczoną liczbę wolontariuszy). Ponieważ większość ludzi pragnie odbudować swoje domy w miejscach ich wcześniejszej lokalizacji, Puso sa Puso oszacuje potrzeby i wskaże najlepsze rozwiązania. Jeśli nastąpi taka potrzeba, SOFIA zwróci się do innych darczyńców z prośbą o pomoc finansową na tym drugim etapie.
Na szczęście przez wszystkie te wielkie cienie przebija promyk światła: tydzień po pożodze Puso sa Puso otrzymało dyplom uznania od ministerstwa edukacji za najlepsze praktyki i wysoką jakość edukacji, którą ta pozarządowa organizacja zapewnia w na polu systemów kształcenia alternatywnego. Dostrzeżenie
skutecznej i pełnej zaangażowania pracy, realizowanej przez salwatorianów i współpracujący z nimi zespół, który mimo niekończących się trudności i nagłych sytuacji nie ustaje w swoich wysiłkach, a także wysoka ocena pracy wszystkich tych osób, niewątpliwie mogą cieszyć serce!
